Acısız , sıkıntısız bir güne uyanmayı özledim…
Ağrısız ve sakin…
Yitip gitmişliğin sınırlarında sakinliği özledim
Huzuru arıyorum kargaşa arasında…
Ve beynim…
Ve aklım ve kalbim ağrıyor biraz daha gün geçtikse
Gördüğüm ışıklar ne kadar uzaktaymış oysa ki…
Kanat çırpmaktan yoruldum kör karanlığa…
Mum ışığına alışmışım güneş dururken…
Ve ellerim arkadan sımsıkı bağlı…
Halen teşekkür ediyorum en sevgili dostlarıma
Çaresizliğimi yüzüme vururken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder